VATAN ŞİİRLERİ

Vatan Vatan Vatan Vatan vatan vatan Kalbimdir küt küt atan Herkese nasip eyle Cennet bir vatan böyle Vatan vatan vatan Gönlümdür küt küt atan Bir vatanın var ise Şükret askere polise Vatan vatan vatan Varlığın içimi kaynatan Uzaklarda olsam da Kalbimdir senin için atan Vatan vatan vatan Çok emek verdi atan Aç susuz gezdi ama savaş kazandı Minnet duyman gereken toprak altında yatan Vatan vatan vatan Bir sürü insan var seni anlatan Şimdiye dek yazmadıysan vatan için tek cümle Bence bu senin hatan (09/01/2007 HAN DANCA)   Han Danca Ah Vatan Ah Vatan Insan gurbette, yurtan ayrı kalınca Özlemini çeker, Ah vatan, Ah vatan Bülbül kafese konulmuş, yıllar boyunca Salınca feryadı, Ah vatan, Ah vatan Yad eller yurt olmaz, ömür boyunca Gurbet ellerde, ezan sesi duyunca Birde yar hasretiyle kavrulunca Yüreğim daralır, Ah vatan, Ah vatan Vatan hasreti çok, çekmeyenler bilmez Gönül kör olunca, gözler hiç görmez Hayat çok fani, gidenler dönmez Gidenlerin feryadı, Ah vatan, Ah vatan Bize ne oldu bak, bugün ne haldeyiz Düşman elinde oyuncak, zehir dildeyiz Böyle devam ederse, inan yarını görmeyiz Uyanmak aşkına, Ah vatan, Ah vatan Şebap der, bu uyku yetmedimi Yüzümüze gülenler, ihanet etmedimi Vatan uğruna, birlikterlik etmedikmi Haykırmak gelir içimden, Ah vatan, Ah vatan 01.09.2006   Şebap Teker HER ŞEY VATAN İÇİn HER ŞEY VATAN İÇİN sayıldım, vatan için soyuldum, vatan için kovuldum, vatan için fişlendim, vatan için dövüldüm, vatan için kul köle oldum, vatan için vatanı sevda bildim hizmeti kutsal, vatan için sayın olamadım vatan için kan emmedim, vatan için kurşuna dizmedim kurşun nedir bilmezleri vatan için kurşun sıkanlar sayın oldular vatan için ben sayın olamadım vatan için en kıraç toprakları süsledim en olmadık mavi düşlerde bülbül sesinde coştum kaval sesinde depreşti dertlerim kış günleri; sokak çocuklarında üşüdü yüreğim her şehitte dondu göz yaşlarım her göçükte, can verdi bedenim fişlendim, kara listede anıldı adım Sayın olamadım vatan için itildim kakıldım öz yurdumda, horlandım sayan soyan, kurşun sıkan, satan sayın oldu sayıldı sayınlar arasında ben vatana sacayağı, vatan için sen harç parası yatıran öğrenci sen ne yaptın vatan için ne okumak için işkal ettin üniversitesini bir de ‘’harçlar düşürülsün yatırayım’’ dersin uluorta sen dayaklıksın, seni eli kelepçelenesice, zindana tıkılasıca vatan can ister, canlı canlı, kaç can sundun vatan bağrına kaç kurşun sıktın, kaç nara atın; ‘’Her şey vatan için’’ seni eli kelepçelenesice, zindana tıkılasıca sen daha toysun, otur oturduğun yerde sayınlar sayar seni, sayınlar fişler seni daha da diretirsen kurban ediverirler seni vatana ‘’Her şey vatan için’’ bir de ‘’vatan sağ olsun’’ deniliverir ardından sen duyma vatan bunları vatan dedikleri malum… vatan uğrakları, vatan sığınakları İbrahim ŞAHİN Bir Vatan İstedim Bir vatan yaz bana içinde umutlar Bir vatan yaz bana gönlünde herkes var Bir vatan yaz bana gölgeleri dar Bir vatan yaz bana ne sağ ne sol var Bir vatan çiz bana bayrak toprak var Bir vatan çiz bana içinde güller var Bir vatan çiz bana gücünde iman var Bir vatan çiz bana ağlayan yok gülen var Bir vatan istedim gök mavi yer yeşil Bir vatan istedim uğrunda eğil Bir vatan istedim dertleri çok değil Bir vatan istedim haline yok meyil Bir vatan düşlerim başımda ana Bir vatan düşlerim doludan yana Bir vatan düşlerim ona can feda Adı Anadolu herkese duyula   Hayati Çavdar Vatan Yok etseler benliğimi Yine vatan derim, vatan Alsalar başu, serimi Yine vatan derim, vatan Vatan gönlümde, bir sevgi Vatan gönlümde, bir rengi Vatanı büremem bulutla cengi Yine vatan derim, vatan Yalan değildir, sözüm Alıntı değildir, özüm Kör olsa, iki gözüm Yine vatan derim, vatan İsterse hakkımda, işlem yapsınlar İsterse alıp, içeri tıksınlar İsterse dar ağacı kurup, beni assınlar Yine vatan derim, vatan Dertlenip derya olsam Ağlayıp mecnun olsam Garip Şebap çöle konsam Yine vatan derim, vatan 29.07.1976   Şebap Teker Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor İhanet şebekeleri yurtta işliyor Düşman sinsi,sinsi toprak alıyor Vatanı da yavaş, yavaş bölüyor Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor Patrik hane olmuş kendi başına buyruk Vatanı kardeşim ne hallere koyduk Haini.insan hakları savunucusu yaptık Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor Avrupa birliği diye birlikten olduk İMF’ ye borçlandık batağa battık Özelleştirme adına fabrika sattık Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor Özelleştirdik stratejik kuruluşları Millete anlatmadık hileli oyunları Yok fiyatına sattık kâr eden kurumları Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor Bak Kıbrıs hangi şartta,nasıl sattılar Zafer diye millete de nutuk attılar Girit adasını da yunana böyle sattılar Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor Haran ovası Şanlıurfa şehri talan edilmiş Tarlalar bir, bir Yahudi’ye satılmış Güney doğu Siyonistlerce işgal edilmiş Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor İsrail gözünü dikmiş arzı mevduda Dava amacı,işgal etmek,Fırat’tan Nil’e Hainlerle düşman el ele, kol kola Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor Alanya sanki olmuş Alman kazası Didim olmuş tamamen İngiliz yeri Satıyor şehit kanı ile sulanmış yeri Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor Trabzon da Rumlar oyun peşinde Patrikhane ihanetin başında Vatikan gibi bir devlet peşinde Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor Van’da ermeni toprak satın alıyor Erzurum’da yerli satılmış alet oluyor Ağrı dağına kahpe ermeni sahip çıkıyor Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor Vatan severleri bir zaman hain ettiler. Veli olan ulu Hakanı kızıl ettiler Devlet kuruluşlarını bir, bir işgal ettiler Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor Vatanı satmak için gizli, plan yaptı Milletin evladını bir birine düşman etti Sağ, sol diyip vatan evlatlarını vurdu Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor Köhne kiliseler, tarih diye, onarılmakta Haclılar bir araya gelinip, ayin yapılmakta Yıkılmış, köhnemiş Bizans hortlatılmakta Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor Yaşar emmiler,Fatma bacılar,Ali dayılar Sütçü İmam,Bizans’ı dize getiren Battal gaziler Türkün kadını,kara Fatma,Nene hatunlar Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor Bu kutsal toprak için şehit düşen yiğitler Vatanı bekleyen ey Mehmetçikler Ey vatan bağrında yatan şehitler,evliyalar Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor Bak vatan toprağı Karabağ kan ağlıyor Kerkük. Musul kandaş elden gidiyor Telaferde her gün katliam oluyor Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor Uyan asil Türk milleti vatan elden gidiyor Hainler haclılara durmadan toprak satıyor Şehittim yattığı toprakta kemikleri sızlıyor Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor Horasanereni yüksek sesle feryat etsene Uyuyan Türk gençliğini uyandırsana Vatanın her tarafına haber salsana Uyan ehli vatan,Vatan elden gidiyor Halil çolak Yenimahalle/Ankara 3.8.2005   Halil Çolak Asmıyorlar 'O' haini Asmıyorlar o sayını Eller güldü ben ağladım Deste deste dert bağladım Yüreğimde kor dağladım Vatan aşkı vatan aşkı Birliğini dağıttılar Hedef seçtim saptırdılar Candan sevdim soğuttular Vatan aşkı vatan aşkı Uyuyanlar uyanmıyor Millet cahil anlamıyor Milli vicdan şahlanmıyor Vatan aşkı vatan aşkı Hain dolu sağı solu Kalk ayağa Anadolu Bir olmaktır aklın yolu Vatan aşkı vatan aşkı Kim döşüyor bu mayını Besliyorlar “o” haini Asmıyorlar şu haini Vatan aşkı vatan aşkı İmam dedik hatip dedik Adam sandık tamam dedik İyisinden nane yedik Vatan aşkı vatan aşkı Hacaloğlu soruşturur Yürekleri buluşturur Bülbül gibi konuşturur Vatan aşkı vatan aşkı   İhsan Şahin Canda vatan,yolda vatan,her şeyimdir vatan canım da kurbandır böyle cennet vatana damarda dolaşan kandan kıymetli vatan vatan için vurulmuş anlından şehit yatana altından,inciden benim için kıymetli vatan nice genç canlar verildi bu kıymetli vatana işte gördüğün bayrağın gölgesinde yatana seven gönül erinin her zaman vatan dilinde aşkta,şevkte kahramanların özünde vatan vatan yüreğimin her zaman nabız atışında vatan kilimlerin,halıların da genel nakışında türkü söyleyerek akan nehirlerimin akışında susuz toprağa hayat veren yağmurda vatan vatan anamdır,vatan ekmeğim,suyum aşım vatan kardaşım,dostum benim can yoldaşım vatana helâl olsun damarda ki kırmızı kanım canda vatan,yolda vatan,her şeyimdir vatan Halil ÇOLAK 03.08.2009 ANKARA   Halil Çolak Canim Vatanim Benim Vatanim derdimi kimlere desem Basim alip nere gitsem Birdaha yurduma dönsem Canim vatan benim vatan Cileler cektim zamanla sabretim sevkle imanla yasadim daim gümanla Canim vatan benim vatan Vatanimin dört bucagi Yanar tüter her ocagi Canim annemin kucagi Canim vatan benim vatan Cakallar üredi cogaldi Itler cogaldi ve havladi Terör cigerim dagladi Canim vatan benim vatan Eskiyalar cikdilar daga Zaman zaman iner baga terör ulasti dört bucaga Canim vatan benim vatan Sehir sehir prostestolar Cogaldi cete soyguncular karisti yöneten bozguncular Canim vatan benim vatan Kürtler bizim insanimiz Hem akraba hisimimiz Farki yok bizden birimiz Canim vatan benim vatan Eskiyalar cesit cesit Kimidomuz kimisi deit Bas kaldirdi hercesit irk Benim vatan canim vatan yönetenler kendinden bezgin Halkin cogu fakir azi zengin Belli deyil mert namerdin Benim vatan canim vatan Aydinlarimiz hercesit safta Zam olur hergün her hafta Imamlar secdede mihrapda Canim vatan benim vatan Issizlik cogaldi onmilyonu asti Tekel iscileri yandi tutusdi Tük is merkezinde atesi yakti Canim vatan benim vatan kar edenFabrikalar satildi Kürt acilimi gündeme katildi Hakki hukuku rafa kaldirdi Canim vatan benim vatan Devletin malini soyan soyana Yigit muhtac oldu kuru sogana Devlet babadir simdide ana Canim vatanim benim vatanim Kürtcülük moda türkcülük yasak Annelerin göz yaslari daima islak Kürtler özgür oldu türklerde tutsak Canim vatanim benim vatanim Vatanin hale böyle tam otuz sene Herzaman aglarsin biraz gül sene Uyan türkoglu uyumak senin nene Canim vatanim benim vatanim Sait sezgin yazar vatan derdini Namertler cogaldi arar merdini Sevgiyle kucakla vatan ferdini Canim vatanim benim vatanim SAIT SEZGIN BERLIN 10 / 2 / 2010^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^   Sait Sezgin Önce Vatan Önce Vatan Önce Vatan Önce Vatan Diyecegiz Vatanımızı Canımızdan Çok Seveceğiz Vatan bizim aşkımız Ekmeğimiz aşımız En kutsal varlığımız Feda olsun canımız Vatan kutsal emanet Ona olmaz ihanet Ölürüz yoluna vatanın Namusumuz nihayet Vatan bizim anamız Vatan bizim babamız Namusumuz ve şerefimiz Onu korumak bizim En kutsal vazifemiz Vatan için ölürüz Vatan için yaşarız Önce Vatan Önce Vatan Önce Vatan Diyecegiz Vatanımızı Canımızdan Çok Seveceğiz   Şeref Köşker

SEVGİLİ ŞİİRLERİ

Aşka Hasret Ankara bizi bekler sevgili Ankara bize hasret İstanbul bizi özler sevgili İstanbul bize hasret Beni yüreğine hapset sevgili Beni aşkına hapset Yıldızlar bile bekler oldu Yıldızlar bile hasret Beni aşkınla hapset sevgili Beni ruhuna hapset Gözlerim gözlerine hasret sevgili Yüreğimi yüreğine hapset Bende hasret büyür sevgili Gündüzüm gecem sana hasret Beni hapset sevgili Ömrüm aşkına hasret İstanbul bize hasret sevgili Ankara bize hasret Beni Ankara'ya hapset sevgili Ruhunu bana hapset Dudaklarım öpüşlerine hasret sevgili Sevdam yanışmana hasret Beni evine hapset sevgili Beni sevdana hapset Ankara bizi bekler sevgili İstanbul bizi özler Aşkını bana hapset sevgili Aşkımı sana hapset Bu hasreti artık hapset sevgili Ankara, İstanbul bize hasret Bu hasreti artık hapset sevgili Ankara, İstanbul aşka hasret Ey sevgili Ey sevgili gönül sana gider herdem fıtraten, Ey sevgili o sensin gönül mülkünü titreten, Ey sevgili şeref tahtını bana verensin, Ey sevgili hu hasretinle yere serensin, Ey sevgili şems yakmaz canın hak gölgesindedir, Ey sevgili us ermez sırrı gör bilgesindedir Ey sevgili bu gönül otağına nar koyan sensin, Ey sevgili bin yakıp teni canı har koyan sensin, Ey sevgili bu çile ki benden sana yol açan, Ey sevgili bu gönül ki herdem acıyı seçen, Ey sevgili sen bendesin bende ben oldun her dem, Ey sevgili dil söylesin tek ruh tek baş tek beden, Ey sevgili bu çilede gönül mülkü tarumar, Ey sevgili hak çalabım serdaroğlu em umar ,   Hayri Arıkan (Serdaroğlu) Olmalı.. Sevgili nefes olmalı Dolmalı bütün bedenine Hayat vermeli Sevgili su gibi olmalı İçince ferahlamalı Sevgili düş olmalı Olmadık hayallere dalmalı Gülü bile rengarenk görmeli Sevgili ruh olmalı Girdimi yüreğine Sarıp sarmalamalı Sevgili yanında olmalı Yemeğini yapmalı Sevgili gözün olmalı Sana gözü gibi bakmalı Sevgili elin olmalı Sıcacık ellerinden tutmalı Sevgili ayağın olmalı Sana koşmalı Sevgili yastık olmalı Göğsüne yaslanmalı Sevgili aşk olmalı Tazelenmeli her yeni güne Sevgili dost,arkadaş,kardeş olmalı Sevgili sadece senin olmalı Senin benim olduğun gibi, Yeşil gözlüm benim olmalı.. Sami Arlan..   Sami Arlan Bir Sevgili İstiyorum Ellerimi hep tutacak Gözyaşımı kurutacak Şu gönlümü avutacak Bir sevgili istiyorum. Gülünce güller açacak Yalan dolandan kaçacak Yuvama sevgi saçacak Bir sevgili istiyorum. Yüreğime kamp kuracak Yıllara hesap soracak Tam onikiden vuracak Bir sevgili istiyorum. Benim ile yaşlanacak Şiirlerden hoşlanacak Sevgim ile haşlanacak Bir sevgili istiyorum. Güvenimiz tam olacak Benimle huzur bulacak Ha şu kalbime dolacak Bir sevgili istiyorum. Dizinde olacak başım Hem dostum hem arkadaşım Sonuna kadar yoldaşım Bir sevgili istiyorum. Nefesi beni yakacak Aşkı içime akacak Kır çiçekleri kokacak Bir sevgili istiyorum. Hayat dolu sevgi dolu Belimde olmalı kolu Neşeyle almalı yolu Bir sevgili istiyorum. Saçımı okşasın eli Şirin tatlı olsun dili Azıcıkta ince beli Bir sevgili istiyorum. İyi günde kötü günde Ne arkada nede önde Hep yanımda aynı yönde Bir sevgili istiyorum.    Ozan Kıratlı *Kapat gözlerini.... Bir gün gelecektir sevdiğin Bakışı yakacak kirpiklerini Aşk pırıltısı güneşinde Uçacaksın pembeliklere Bekle sevgili, gülecektir gamzelerin Topraktan fışkıracak filizlerin Kavuracak ateşi ellerinin Enginlere açılan dualarında Çağlayacaksın kokusuna sevginin Bekle sevgili, bitecektir hasretlerin Rüyalarında uyanacaksın apansız Saçlarında sarmaşıkların Vuslatın nur ışığında Sevdaya sarılacak bedenin Bekle sevgili,olacaktır dileklerin Nefesin yanacak kalp atışlarında Suskun kelimelerin şakıyacak Günbatımlarında elele Şaşkın telaşın ürpertisinde Bekle sevgili, kavuşacaktır gözlerin Maviliklerde bulacaksın tenini Uçsuz bucaksız sevgiye Kucak açmışlığın gölgesinde Berrak sularda bulacaksın kendini Bekle sevgili, yeşerecektir ümitlerin Ömür boyunca, sızlatan özlemi Sona erecek..gelecek sevgili Bir tatlı düş saracak benliğini O gün gelecek…şimdi kapat gözlerini Bekle sevgili…yeniden doğacaktır yüreğin..   Selma İzcimen Sevgili.. Ben gündüzleri sevmem sevgili Uykuları kâbustur,meşguliyeti ağır Seni benden alırlar Ben saatleri sevmem sevgili Yokluğunda ilerlemez Sen varken çıldırırlar Ben sözcükleri sevmem sevgili Her konuyu anlatır Seni anlatmakta aciz kalırlar Ben şehrini sevmem sevgili Yokluğun gelir aklıma Aramızdaki mesafeleri hatırlatırlar Ben giysilerini sevmem sevgili İncilerini,küpeni,saatini sevmem Onlar sarar sarmalar,beni kıskandırırlar Ben grup vaktini sevmem sevgili Renklerinde hüzün vardır ve devamında gece Sensiz sabahlara uyandırırlar Ben sevgilileri sevmem sevgili Sana söylediğim sözcükleri çalar Olmayan sevgilerde kullanırlar Ben şarkıları sevmem sevgili Şiirleri sevmem Hüzün çöker,özlem basar,içimi sızlatırlar Ben kırmızı gülleri sevmem sevgili Son verdiğim gün, Sevgiyle sarılışın gelir aklıma Sensiz geçen günlerimi anımsatırlar Tüm bunlar...evet tüm bunlar Sen varsan anlamlı,seninle güzel Sende hayat bulur,bana aşılar   Ferit Teksoy Güle Güle Sevgili Dost Personelin babasıydın Düşünceli insaflıydın İnsanların en hasıydın Güle güle sevgili dost Kalp kırmaz,gönül yıkmazdın Haksızlığa dayanmazdın Kimseyi alıp satmazdın Güle güle sevgili dost Kimseye kin tutmazdın Maiyetin hep korurdun İşten güçten yorulmazdın Güle güle sevgili dost Derdimizi paylaşırdın Neş'emize katılırdın Adaletli,vicdanlıydın Güle güle sevgili dost Herkesi sever sayardın Yalnız haklıdan yanaydın Kargaşaya set olurdun Güle güle sevgili dost Mütevazi olgun idin Hoşgörü de pek cömerttin Özünde sözünde merttin Güle güle sevgili dost Dostluğun güven verirdi Çabuk kızar affederdin Kimseye sitem etmezdin Güle güle sevgili dost Kimsesiz değil,yalnızdın Güçlüklere aldırmazdın Sözünden asla caymazdın Güle güle sevgili dost Herkese değer verirdin Kimseye zarar vermezdin İzinlerle oynamazdın Güle güle sevgili dost Disiplini çok severdin Kimseye ödün vermezdin Zorba değil,efendiydin Güle güle sevgili dost Herkesle dost,barışıktın Sen dürüstlüğe aşıktın Ne paspaldın,ne de şıktın Güle güle sevgili dost Ne saf melek,ne şeytandın Adam gibi bir adamdın Uzak bir diyara atandın Güle güle sevgili dost Köylü değil şehirliydin İstikrarlı tutarlıydın Görgülü hem medeniydin Güle güle sevgili dost Erken gelir geç giderdin Kimseye minnet etmezdin Dolmuşa binip inmezdin Güle güle sevgili dost Çiğ köfteye bayılırdın Ayran içip ayılırdın Kendine has bir insandın Güle güle sevgili dost Nihat Gülle Şair ve yazar

BABA ŞİİRLERİ

Bir Babanın Dilinden Baba olmak, dağ gibi Baba olmak, gönlü saray gibi Baba olmak, her derde şifa gibi Baba olmak, bir rüya gibi Baba olmak, değildir cismi Baba olmak, değildir resmi Duyulunca, evde ismi Kucağına atlamal,ı çocukların her birisi Baba rahmet Baba merhamet Baba aş, baba ekmek Babaya düşer, çile çekmek Baba koruyucu Baba kollayıcı Baba dert, baba acı Baba tüm dertlerin tek ilacı Baba huzur Baba bereket Baba eli nasırlı B abanın kalbi yumuşak 01-07-2009 Güngör Celep Babama Mektup Yine bu gece de rüyamda gördüm Tatlı tebessümünle seslendin baba Dünya ahvalinden haberler verdim Büsbütün rüyamı süsledin baba Canım baba.. Altı evlat büyüttün Talim verdin,yol gösterdin eğittin Merhem oldun,canımıza can kattın Bizi kuş sütüyle besledin baba Kış kıyamet demez dağlar aşardın İstikbalim için durmaz koşardın Namerdin aksine mertçe yaşardın Her zaman derdime dermandın baba Yokluğuna alışmak zor baba Sensizlik acı veriyor baba Boşluğun dolmuyor baba Sensiz hiç olmuyor baba Can baba,kurban baba Hasretim inan baba Yaratan yar olsun baba Kabrine nur dolsun baba... Baba... Baba... 12.12.2002 Horasan   Seyyah Saidoğlu Hastahane içinde Hastahane içinde Cadı kazanı. Kaynar ha baba Kaynar ha baba Kaynar ha baba. Hastahane içinde Hasret ocağı Tüter ha baba, Tüter ha baba, Tüter ha baba. Hastahane içinde Acı çomağı, Batar ha baba, Batar ha baba, Batar ha baba. Hastahane içinde Bir günah yumağı, Allah de baba Allah de baba Allah de baba. Hastahane içinde Sabır duası, şükür duası Dile ha baba, Dile ha baba, Dile ha baba. Hastahane içinde Sen benden dertli, ben senden dertli Dert çok ha baba, Dert çok ha baba Dert çok ha baba. Hastahane içinde Bir kimsesizlik, bir yokluk Tövbe de baba, Tövbe de baba Tövbe de baba. Hastahane içinde Gözyaşları acı bir çeşme, Akar ha baba, Akar ha baba, Akar ha baba. Hastahane içinde Çok deli dumrul eli sopalı. Sallar ha baba Sallar ha baba Sallar ha baba. Hastahane içinde Kutlu Ozan'da kalem Yazar ha baba Yazar ha baba Yazar ha baba.   Orhan Kutlu Baba Sevgisiz çıkarsan hayat yoluna Dünyada tek başına kalırsın baba Unutma ki bizler hep biriz Birlikten güç doğarmış baba Karanlık yüreğinin efendisi olmuş Bizi karanlığa neden sokarsın baba Yüreğin korkuyla beslenir olmuş Bizi neden korkutursun baba Neden bu şiddet bu celal Biz sana ne yaptık ki baba Her zaman kanımız sana helal Bizi neden yaraladın ki baba Bunca yıl umutla bekledik Umutlarımız acıyla söndü baba Ufacık gülüşüne bile sevinirdik Artık bize gülmez oldun baba Baba şefkati nedir bilmez misin Bunu neden bize çok görürsün baba Dayanışma nedir bilmez misin Neden hiç yanımızda değilsin baba Baba olmaya hiç çalışmadın Aldırış bile etmedin baba Sende alıp başını gidersen bir gün Kin nefret ayırmasın bizi baba   Tanju Göçmen Oy Baba Gezerim yalın ayak Oy baba fakir baba Yoksulluk biz ne yapak Vay baba garip baba Çorap, lastik parası yok Oy baba işsiz baba Metelikle arası yok Ağzında dişsiz baba Köyünün en fukarası Oy baba yoksul baba Ne bağı var ne tarlası Vay baba yurtsuz baba Bağırsan kimse duymaz Oy baba sessiz baba Dert derde derman olmaz Mekânsız yersiz baba Kara kara düşünmekle Yılların geçti baba Ecel dediğin sonunda Seni de seçti baba   Murat Demir

ANNE ŞİİRLERİ

-Anneye Özel Anne gökte bir ışık, anne parlak bir yıldız Anne yoklukta bir düş, ayda bir yaldız Anne tutunulan bir dal, dertlerin garip çizgisi Anne gözümdeki yaşların bir virane dizgisi Anne güllerin bezemesi, gülden deste Anne sözümde tutuklu, tarifsiz beste Anne yanar yürek, can bitkin kafeste Anne hasret bağırda, anne içimde aheste Anne ızdırabın adresi mahzun yüzün Anne baharda mazlum, hazanda güzün Anne çilemde dolmuş ağlar gözün Anne bahtımda yazılı merhamet sözün Anne ayağı altında cennet dizilmiş Anne yavruya hasret ekilmiş Anne gül gözlerin gene üzülmüş Anne hasretine dağlar çözülmüş Anne gene üzdüler mı seni boynun bükük Anne dur gökler ağlayacak halin çökük Anne ümidimde bahtım yırtık sökük Anne halinde öyle bir naz ki nazlar dökük Anne kıymeti bilinmeyen ey kutsal güzel Anne ey kalbin attığı sevgide özel Anne saçlarımı okşayan şefkatten bir el Anne versem ömrümü sana olur mu bedel Anne zahmetim karnında başladı sana Anne çocukken neler yaptım anlatsana Anne nasıl veririm hakkını beni anlasana Anne susuzum özlemine kalbim nasıl kana Anne kaç kere aç kaldın biz yiyelim diye Anne kaç gününü sana zindan ettik Anne uykunu aldık mı gözlerinden Anne kaç gece sardın bizi sabahın ışığına Anne biliyorum saysan bitmez zahmetin şefkatin Anne gücüm yetmez satsam dünyayı olmaz bedelin Anne değişmem seni dünyayı verseler elime Anne hakkın ödenmez tek kelime Anne vursam prangaları gökkuşağına Anne dağlar devirsem kucağına Anne güller diksem ocağına Anne altınlar dizsem bucağına Anne yetmez sana yetmez Anne sen rahmetsin Anne sen özlemsin Anne sen en güzelsin Anne gözümde pınar Anne içimde damar Anne acılar yamar Anne sen var ya bitmeyen dizgi Anne çatlattın ahengi Anne sildin güzeli rengi Anne taçsız sultanım Anne derdim dermanım Anne cennet fermanım Anne lalezar, anne güldeste Anne en güzel şiir, en güzel beste Anne kalbimde uhde Anne dudaklarımda buse Anne kulak ver bu sese Anne bak yanan nefese Anne kuşun çırpınıyor, sığmaz kafese Anne, anne, gül yüzlüm anne Anne, anne, canım anne Kıyamadığım rahmetim anne Sevgisi bambaşka, benim şefkat denizim anne   Mustafa Çalışkan Manisa   Anne Bak Üşüyorum Anne bak üşüyorum Isınmak istiyorum Kucağın nerde anne Şefkatin nerde Kucağın nerde anne Şefkatin nerde Ellerin nerde anne Yalnız gecelerimde Sokulduğum göğsün Ve içimde gülümseyen Yüzün nerde Nerde anne Rüyalarımın en güzel yanı Yalnızlığım anne Sensizliğim nerde Neden ellerin donmuş Neden gözlerin ölmüş Fakat sen kimsin Anne sen kimsin Anne neredesin Soruyorum bak anne Korkuyorum Şeker karamela istemiyorum Çizgi film oyuncak istemiyorum Anne sana geliyorum Fakat ellerin donmuş Fakat gözlerin ölmüş Anne sen kimsin Anne nerdesin Soruyorum bak anne Korkuyorum Korkuyorum Anne bak üşüyorum Isınmak istiyorum Kucağın nerde anne Şefkatin nerde Bu yaldızlar Bu yapma kuşlar Bu yalancı memeler Bu naylon bebekler Düşümde bir dağ görüyorum Üstünde çiçekler Anne bak ölüyorum Anne ölüyorum Anne Ölüyorum   Özlem Özbek ......Anneme Merhamet dağının zirvesi Anne, Rahmet pınarının çeşmesi Anne, Hazreti Ademin zevcesi Anne, Analar sevgidir, şefkattir Anne. Dünya meydanına getiren anne, İnsan şerefine erdiren anne, Yemeden içmeden yediren anne, Anne bir merhamet, bir aşktır anne. Zorluğun çetinini yaşayan anne, Dokuz ay karnında taşıyan anne, Evlat için aç-susuz yaşayan anne, Anne yemesede, yedirir anne, Yüreği merhamet doludur anne, Cennete gitmenin yoludur anne, Melekler içinde bir koldur anne, Anneler bir başka, melektir anne. Hakkın var ettiği nimettir anne, Varlığa iz bırakan rahmettir anne, Yokluğu her zaman mihnettir anne, Anne bir bereket, servettir anne. Cennet esintisi savurur anne, Evlada yüreğin kavurur anne, Gün gelir bir yere savrulur anne, Anne bir imtihan,sırattır anne. Yeri geldiğinde halayık anne, En büyük hizmete tek layık anne, Cennete girmeye helallik anne, Anne bu ünyada, ahrette anne. Varmı evladına zülm eden anne, Gün gelir azar da işiten anne, Asi evladını gözeten anne, Anne bağışlayan, kollayan anne. Evlada bakınca aşıktır anne, Bebeğe ilaçlı kaşıktır anne, Gözleri daima yaşlıdır anne, Anneler bir hüzün, dertlidir anne. Ayağın bastığın yer cennet anne, Yuvanın içinde siyanet anne, Anne bir ikramdır, izzettir anne, Anneler bir şeref, haysiyet anne, Analar Amine, Halime anne, Seninle şükrederim halime anne, Atila oğlun seni çok seviyor anne, Kıyamaz evladı zalime anne. Anne bir mağfiret bir rahmet anne Şiir. Atila Yalçınkaya  Anne Nasıl Bir Şey Ben dünyaya gözlerimi açarken O dünyaya gözlerini kapamış Ben anne anne diyerek ağlarken Onun anneside ona ağlarmış. Anne dediler anne, baldan tatlı Anne dediler anne, çok şevkatli Anne dediler anne, kara bahtlı Ben annemi, annemi görmedimki. Koklamadan sevmeden yavrusunu Canından bir parça can yavrusunu Belkide çiğerinin yarısını Beni görmeden gözlerini kapamış. Anne dediler anne, baldan tatlı Anne dediler anne, çok şevkatli Anne dediler anne, kara bahtlı Ben annemi, annemi görmedimki. Ben hiç tatmadım anne kokusunu Hiç bölmedim kimsenin uykusunu Kendim yaşadım karanlık korkusunu Ben annemi, annemi görmedimki. Anne dediler anne, baldan tatlı Anne dediler anne, çok şevkatli Anne dediler anne, kara bahtlı Ben annemi, annemi görmedimki. Hiç annemi görmediğim halde ben, Anne anne diye ağlarım neden? Anne demek nasıl bir şey ki bilmem Görmeden severmiş her insan, hemen. Anne dediler anne, baldan tatlı Anne dediler anne, çok şevkatli Anne dediler anne, kara bahtlı Ben annemi, annemi görmedimki. 31 mayıs 2007 cuma lodumlu   Mehmet Dumanlı Yaşamak Güzeldir Anne Anne ben senin oğlunum Kanayan bir yurdum var Anne ben senin oğlunum Sönmeyen bir umudum var Ellerimi tutma ne olur Beni ağlatma ne olur Anne ben senin oğlunum Bu kavgaya inancım var Yasamak güzeldir anne Yasamak senin için Yasamak güzeldir anne Yasamak yarınlar için Ölmek yaşamaktır yine Halkının yüreğinde Ölmekte güzeldir anne Ölmek özgürlük için Anne seni seviyorum Sana ihtiyacım var Anne seni seviyorum Ciğer delen bir acım var   Yusuf Hayaloğlu

BEDİRHAN GÖKÇE ŞİİRLERİ

Anam Gelir Sakalıma kır düştü, Söylemeyin anama. Üzülürde ağlar, Ağlar sonra, bilirim. Hepsi hepsi üç tane Üç tel ne ki sakalda Üzüldüğüne değmez, Değmez sonra bilirim. Gözlerime bir baksın, Bir baksın anam şöyle. Derdi gözümden okur, Okur sonra bilirim Yine İstanbul anlatırım, Anlatırım neşeyle. Neşemde hüzün bulur, Bulur sonra, bilirim. Ana bir şey yok derim, Sen dua et gizlice. Anam hep dua eder, Eder sonra bilirim. Ölüm haberim gelir Bir gün bir gazetede. Peşimden anam gelir, Hemen gelir, bilirim.   Bedirhan Gökçe Dilin Yalan Söylüyor Tohumdun yüreğimde fidan oldun büyüdün, Ağaç idin bağımda, çınar oldun yürüdün. Nasıl söküldün öyle, çatır çatır içimden, Köklerin yüreğimde kan revan oldu birden. Çalı çırpı bıraktın giderken yüreğimde, Hepsi bir kıymık gibi beynimin her yerinde. Dilin ne derse desin, gözün öyle demiyor, Seni sevmedim derken, dilin yalan söylüyor. Burası Ulus parkı, karşımız Anadolu, Gönlümün öbür yanı ondan böyle sır dolu. Yalnızım bu şehirde, hem de yapayanlızım, Boğuluyorum gitme, şair olur bir yanım. Yok böyle demiştim ben, yanlış anladım hemen, Bunun hepsi hikaye, baştan komiğiz zaten. Kendimizi kandırdık, kargalar güler buna, Birde ciddiye aldık, karganın papuç damda. Bu koca alemde biz, varla yok arasıyız, Olmasak da olurdu, varsak yaşamalıyız. Olmayacak duaya amin demeyelim biz, Herkes kendi yoluna biz hep böyle gideriz...   Bedirhan Gökçe Dohtor Bey Verdigin perhize budur gayratım, Bundan başka uyamayong dohtor bey, Üç sepet yımırta sabah kahvaltım, Teker teker sayamayong dohtor bey! İki leğen pilav bir yayıg ayran, İster yağlı olsun ister yavan, Yanına keseyong beş kilo sovan, Yeyong yeyong doyamayong dohtor bey! Üç tencere bamya yirim bişince, Yirmi tas su içip biraz koşunca, Her yanı sökülür garnım şişince, Sağlam göynek geyemeyong dohtor bey! Sinciye acımdan çogtan ölürdüm, Sağolsun gomşular ediyo yardım, Bi guzudan fazla yimem söz virdim, Ayıp olur cayamayong dohtor bey! Bazı az geliyo beş kasa hurma, Yedi lahanadan yapıyoz sarma, Onuda mı yeding deye hiç sorma, Utaneyong deyemeyong dohtor bey! Günde iki çuval unum gideyo, Avradım her sabah ekmek edeyo, Bir gazan fasille gönül ye deyo, Artırmaya gıyamayong dohtor bey! Senede gırk dönüm bostan ekering, Benden başka kimse yimesing dirim, Gavını, garpızı gabıglı yirim, Acelemdeng soyameyong dohtor bey! Bilmem gara Memmed nereye gider, Buyumuş gısmatım, buyumuş gader, Bi günde yediğim işte bu gadar, Daha fazla yeyemeyong dohtor bey!   Bedirhan Gökçe Eylül Memleket havalarından bir haber ver, Eylül yağmuru nasıl düşer toprağa? Kemah’ın kapalı dar yollarında Hangi kuş hatıra çizdi dal uçlarına? Yanıp sönen mavi ışıklarla kaybolan Yusuf Geri döndü mü yurduna? Ya Viranşehirli Yakup, Çaykaralı Musa? Onlarda döndü mü yurduna? ... Hani sen; Aşkı bir üveyikten satın almıştın Sadri. Ne oldu ona? Bıçak kesmez oldu ağzını... Susar oldun, yazmaz oldun daha... Oysa yüreğimizi koymuştuk ortaya. Hani, taşırdı be usta! Bak yine bir Eylül havası var Sadri, İkibin’e doğru 97 Mart’ında. O gün doğan İsmail bugün delikanlı çağında İlkbaharda sonbahar, bu nedir usta? Maltepe cigarasının adı mı var bugün? Üç bardak çayın hatırımı kaldı? Tornacının yanında çıraktı dayın, O günlerden yüzünde eser mi kaldı? Gel yine bir gurbet türküsü uçuralım. Munzur’dan İstanbul’a Fırat’ın suyundan bulgur aşına Serin göze başından Eylül ayına. Üç gurbet türküsü tutturalım Dostluk adına... Bilirsin sende de bende de Eylül’ün acı bir tadı vardı. Şiire Eylül dediysek Elbet; Bir maksadı vardı. Elbet   Bedirhan Gökçe Gitme Gideceğim diyorsun Gitme be Ali gitme. Bu gidiş bitirir tüketir seni, Hırsla kalkan zararla oturur Ali. Gel lanet et şeytana gitme, Gitme be ali Biz sahil kahvelerin Romantik havasıyla, Otantik havasıyla sevdik. Tavşan kanı çayı, Titreyen elleriyle sunan İhtiyar balıkçının Gülümseyen yüzüyle sevdik. Sen gideceğim diyorsun, Gitme be Ali, Hayallerimiz var, Geleceğimiz var, Dualarımız var. O kızı alacağız Ali, Hem de istediğin Bir “ebruli akşamda”, Sarı saçlarına Ankara’yı takıp Ver elini İstanbul... Yine gideceğiz O sahil kahvesine. Tavşan kanında çay, Yosun tadında köy. Çaydanlıkta demimiz muhabbet, Şekerimiz sohbetin olacak. Sonra ijtiyar balıkçı gelecek, Oturtup ihtiyarı, ona çay ikram edeceğiz. Ardından uzaklara dalacak gözleri, Ve hazin hikayesini anlatacak. Kim bilir belki de Hikayesi sana benzeyecek, Sonu “yanlıştı” diye bilecek... Gitme be Ali gitme. Bak bana şiir yazdırdın. Gel yine hayallere dalalım, Düşüp sokaklara, sürüyelim Ankara’yı. Tamam mı Ali, tamam mı? At şu paltoyu, Çaylar iki oldu Kerim! Çaylar iki oldu. Çankaya 1996   Bedirhan Gökçe

UĞUR ASLAN ŞİİRLERİ

Adı Mehmet Adı Mehmet... Kara kıtanın kara gözlü, zayıf yüzlü çocuğu. Göz kapaklarında güneş ve çapakları çöl sarısı. Çaresizliğin girdabında. Kelebek renkli yüzünün yorgun yarısı. Adı Mehmet... Bir halkın hikayesi yani. Yeni günün solduğu beldeye, asırlar öncesinin bir yolculuk efsanesi. Bir halkın ismi yani. Kaderden ötesi olmayan. Adı Mehmet... Kimseden medet ummayan. Aç karınlı, hasta yüzlü ama tok gözlü. Öylece duran ve sabreden. Uzaktan gelen yolcuları ağırladığı günkü gibi. Necaşi gibi, Habeşi gibi. Doğru, dürüst, iyi, insan yani... Adı Mehmet... Bir umudun ismi. Çöle yağmur yağdığı günün. Karnının doyduğu günün. Öldüğü günün. Ve üstünde çiçekler açabilen bir mezara gömüldüğü günün ismi yani. Adı Mehmet... Kimse tanımaz, kimse bilmez. Kara gözleri gülmez. Dünyanın gözü kör olmuş sanki. Kimse onları görmez. Adı Mehmet... Kim duyar ki; Dudağında bir feryat! ! Savaşmak dudurken yani, Mehmet'i kim dinler ki? Açlığı kim dinler ki? Adı mehmet... Hastalığın gözlerindeki buğusu. Açlığın kokusu. Ve ölümün korkusu. Bir kum fırtınası uğultusu. Ağlayan bir bebek sesi. Ve zayıf dizlerin yağmursuz çöllerdeki izi. Söyle dünya insanların kaç kişi? Kaçı sağır, kaçı kör, kaçı arsız, kaçı erkek, kaçı dişi? Açlıktan ölmek kaldımı be şimdi? Söyle dünya insanlık kimin işi? .....   Uğur Arslan Seni Yağmurdan Sonra Seveceğim Şimdi git.. Say ki, seninle içinden sevda geçen bir türkü söylemedik.. Say ki, gece mektuplarını, en güzel aşk şiirlerini beraber ezberlemedik.. Say ki, sevda trenini kaçırdığım durakta bir süre beraber beklemedik.. Sen git.. Ben gelemem bu yürekle.. Ya da kal.. Eylül yağmurlarını bekle.. Seni yağmurdan sonra seveceğim.. Saçlarıma ak düşmemiş halimle.. Sen yaşlardayken.. Onsekizimde, yirmimde.. Seni yağmurdan sonra seveceğim.. Kaldırımların ıslak ve temiz haliyle.. Yaşlı yüzüm delikanlı yüreğimle.. Seni yağmurdan sonra seveceğim.. Aşksız geçen onca yılı yakacağım.. Sevda alevinde kendi ellerimle... Şimdi git.. Say ki, seninle sahildeki çardakta hiç dondurma yemedik.. Say ki, oturup konuştuğun yaşlı ve yabancı bir adamdı.. Ve sevdadan hiç söz etmedik.. Say ki, hiç gülmedik.. Aynı şeyleri sevmedik.. Ve yağmurdan sonra beraber yürümedik.. Seni yağmurdan sonra seveceğim.. Kimse bilmeyecek, herkesten gizleyeceğim.. Yağmurdan sonraki toprak kokusu olacak havada.. Seninle gökkuşağının altından geçeceğim.. Seni yağmurdan sonra seveceğim.. Ve seni sevdiğimi kimseye söylemeyeceğim.. Belki bu dünya gözüyle gördüğüm son yağmur olacak.. Islak kaldırımlarda sırılsıklam yürüyeceğim.. Ben seni yağmurdan sonra seveceğim.. Ve bir gün ölürsem yeşil gözlerinde öleceğim.....   Uğur Arslan Gözlerin Ve gözlerin aklıma gelir Ve sözlerin Gidişin gitmiyor gözümün önünden Ve izleri derin İlk değilsin bu senin bildiğin Ve yine biliyorsun sen en son sevdiğim Şimdi uzaklardasın Ben çamlar arasında bir hastane odasında Ciğerimde bir ince hastalık İçimde kapanmak bilmeyen bir yara Ve elimde sanki inadına bir sigara Biliyorum dönmeyeceksin Hatta arkana bile bakmaksızın Gün gelir belki bir yuva kurarsın Oğlun olursa benim adımı koyar mısın? Gittin Dağ gibi sevdamı devirip ardında Gittin Allahaısmarladık bile demedin Sazlar çalınır Çamlıca'nın bahçelerinde O şarkıyı bir daha hiç söyleyemedim Şimdi elimde bir bardak çay Ve dudağımda buruk tebessüm Kendi kendimi üzmemeye söz verdim Ve ben seni hayatımın bir musalla taşının en yakın yerinde sevdim   Uğur Arslan Bir Çiçek Aldım Dün gece yine yalnızdım Sokağa çıktım Ve kendime bir çiçek aldım Kendim almamış gibi yürüdüm sokaklarda Ve yalnız değilmişim gibi düşündüm Ama her gece gibi Dün gece de yalnızdım Ve kendime bir çiçek aldım Bir saat geri alınmış saatler Ben geri almadım Ve bir saat daha yalnız kalmadım Bir masaya oturdum İki çay ısmarladım Ben içtim sen soğuttun sana söyleyeceğim her şeyi yuttum çok dert etmedim çünkü yoktun dün gece yine yalnızdım rahat ağladım yokluğundan gizlemedim gözyaşlarımı ve lambaları hiç karartmadım dün gece her gece gibi yalnızdım sokağa çıktım ve kendime bir çiçek aldım sen sandım Koklamadım   Uğur Arslan

CAN YÜCEL ŞİİRLERİ

Yeşil Şiir

Baktıkça çoğalır yıldızlar gecede
Parmaklarınla sayılmaz;
Kimi duyulur, kimi duyulmaz,
Dinledikçe çoğalır gecede,
Sesler gelir,
Ya hızlıdan, ya yavaştan.

Her şey kendi dilince konuşur;
Karanlık örtse de üstünü
Gecede devam eder renk renk
Ağacın dalında, rüzgarda;
Her şey kendi rengince konuşur.

Gözlerini kapatır beklerdi;
Yaprağa benzer ellerini, avuçlarını uzatır,
Beklerdi işitinceye dek
Ağacın dalında, rüzgarda;
Yeşili duydu mu uyurdu
Rüyasında…

Yangın Var

Aslı mı? Belki.
Odalık mı? Asla!
Ne Matisse’den ne de Çırağan Sarayından!
Bir sobaydı Allah tarafından o deli hatun
Upuzun saçlarıyla bir demir-döküm…
Yaktıkça kendini nefsinle nefesimle
Yandıkça duşistandan düşürdüğüm odun
Isınırdı oda, ısınırdı ev, ısınırdı acun
O da, ben de, yan yana ve yana yana
Sevişerek ölmeyi öğrendik sonunda
Ondan şimdi böyle Ortalık duman
Baksana baharlar yağıyor üstümüze ağaçlardan
Aslı varsa onun
Ki kerem edin ki var
O sobaysa
Ben de ona yangınım yangın

Yaşasın Cumhuriyet

Gölköy adında bir yer varmış Gelibolu’da
Televizyonda gösterdiler geçen gün.
Gelenek edinmiş köy halkı,
“Ben kendimi bildim bileli bu böyledir”
Diyor muhtar:
29 Ekim’de toptan sünnet ederlermiş çocuklarını…
Derken ekranda entarili bir çocuk belirdi
Kirvesi tutmuş kolundan
Yatırdılar bir kamp yatağına,
Ardından sünnetçi olacak zat boy gösterdi
Elinde bıçağıyla,
Çocuk kaldırdı başını, bağırdı:
“Yaşasın Cumhuriyet” diye
Bunun üzerine de ekran karardı

Korkarım bu, sade gölköylülerin değil, umumumuzun
Sade küçüklerin değil, büyüklerimizin de
Düştüğü bir tarihsel yanılgı
Çünkü sünnet değil, farzdır Cumhuriyet

CAN YÜCEL:SEVDİĞİN KADAR SEVİLİRSİN

  Sevdiğin Kadar Sevilirsin  

Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç

Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
Karşındakinin gördüğüdür rengin

Yaşadıkların kar sanma...
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna
Ne kadar yaşarsan yaşa
Sevdiğin kadar ömrün

Gülebildiğin kadar mutlusun
Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin
Sakın bitti sanma herşeyi,
Sevdiğin kadar sevileceksin

Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer
Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın.
Bir gün yalan söyleyeceksen eğer
Bırak karşındaki sana güvendigi kadar inansın

Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret
Ve sevgiliye hasret kaldığın kadar ona yakınsın
Unutma yağmurun yağdığı kadar ıslaksın
Güneş'in seni ısıttığı kadar sıcak

Kendini yalnız hissettiğin kadar yalnızsın
Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü
Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin
İşte budur hayat işte budur yaşamak

Bunu hatırladığın kadar yaşarsın
Bunu unuttuğunda aldığın nefes kadar üşürsün
Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun

Çiçek sulandığı kadar güzeldir.
Kuşlar ötebildiği kadar sevimli
Bebek ağladığı kadar bebektir
Ve herşeyi öğrendiğin kadar bilirsin.

Bunu da öğren;
SEVDİĞİN KADAR SEVİLİRSİN!!! 

Can Yüce

Can YÜCEL

ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN

  Ayrılırken  

Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Perde kapanıyor, film bitiyor işte,
O hiç bitmeyecek sandığımız...
Görüyorsun, konuşacak bir şeyimiz kalmadı.
Sadece bakışlarımızda hüzün.
İşte ayrılık bu; hiç beklemediğimiz...
O ikiz kardeşi ölümün.
Anlıyorum bir daha görüşemeyeceğiz
Bu son buluşmamızdır seninle
Yeni bir hayata başlayacaksın artık
Onunla, o yeni sevgilinle.
Anlıyorum artık o öpecek ellerini
Kulağına aşkı o fısıldayacak
İçinde bir pişmanlıktan başka
Benden eser kalmayacak.
Sigaranı söndür , kalkabiliriz
On adım sonra yollarımız ayrılmalı
Sakın ağlama ve bir şey söyleme bana
İnsan ayrılırken bile büyük olmalı.


Ümit Yaşar OĞUZCAN   Çok Sevmek   


Bizi kandıran o şarkılar, o mavi gece
O sıcaklığı beyaz ellerin, o ilk bakış
Sebepsizliğin sebep olduğu şafak vakti
O çok sevmek gecelerde o çaresiz aldanış.
Uzayan saçlar, alnında avuçlarımızın
İşte o, insanın bir yerde, aşka boyun eğmesi
Kırılmak, bölünmek, o hep bütünlenmek
O çok sevmek, tenin bir başka tene değmesi.
Yanmak mı o eski çağlarda yanmak
Kül olup savrulmak rüzgara karşı
İlk kesilmişliği mağrur ellerimizin
O çok sevmek, kanımızın o ilk akışı.
İşte pınarlar, testiler, ırmaklar, çeşmeler
Kanlı avuçlarla içmek aşkı kanmadan
O kıyılarımızdaki denizin ilk coşkunluğu
O çok sevmek büyütmek onu hep, orada o zaman

Kazımak ulu ağaç gövdelerine adımızı
Yazmak her şeyi bir bir kumların üstüne
O her işkenceye mahkum olmuşluğumuz
O çok sevmek, daha çok sevmek günden güne.

Öyle delicesine, öyle korkunç, öyle çılgın
O çok sevmek o yanardağ, o ateş, o yangın. 


Ümit Yaşar OĞUZCAN    Bir Gün Kapına Gelsem   

Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum

Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Dünyadan bezginliğim dünyalar kadar eski
Öylesine çözülmüş, öyle dağılmışım ki
Bu ne bitmez ayrılık bu ne özlem diyorum

Beni çağırdığını bir defa duyabilsem
Avuçlarımda ateş, yorgun gözlerimde nem
Aşarak denizleri bir gün kapına gelsem
Başımı duvarlara vurup ölsem diyorum


Ümit Yaşar OĞUZCAN

ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN:AŞKMIYDI O

  Aşk Mıydı O?   


Aşk mıydı o, aşkımsı bir şey miydi
Neydi çekip kendine, beni bağlayan
Kanatan dudağımı, tenimi dağlayan
Elleri ta içimde o dev miydi


Etime bir alev değmişçesine
Nasıl da yakardı öptüğü zaman
Bir su gibi akıp gitti avuçlarımdan
Yorgunum şimdi bin yıl sevmişçesine


Hani o yalnız benim olan gül, kırmızı
Gözlerimin önünde açılan sonsuz bahçe
Hani, o var olmalarımız öpüştükçe
O delice sürdürmeler yaşantımızı


Hiç doymamak oysa, tene, kokuya, aşka
Sarıldıkça güçlenmek, bütünlenmek
Kudurmuş arzularla zamanı yenmek
Ve en kuytularda buluşmak korka korka


Kimi gün utanmak otlardan, çimenlerden
Kimi gece mıhlamak gölgemizi duvara
Varmak için o sevgiyle açılmış kollara
Apansız düşmek yükseklerden bir yerden


Oydu işte alıştığım, özlediğim şimdi de
Sevgice bir tutku, aşkımsı bir yakınlık
Avunmak... Kırık dökük anılarla artık
Kimbilir? o geceler yaşanmadı belki de

Ümit Yaşar OĞUZCAN

AHMET HAŞİM:MERDİVEN ŞİİRİ

Ahmet Haşim
Ahmet Haşim
Doğum	1884 Bağdat, Irak
Ölüm	1933 İstanbul, Türkiye
Meslek	Şair ve yazar

Merdiven Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak Ve bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak Sular sarardı yüzün perde perde solmakta Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta Eğilmiş arza kanar muttasıl kanar güller Durur alev gibi dallarda kanlı bülbüller Sular mı yandı neden tunca benziyor mermer Bu bir lisan-ı hafidir ki ruha dolmakta Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta   Ahmet Haşim